Wat ze altijd goed hebben gekund in De Glind is een feestje bouwen. Daar is veel energie ingestoken door jong en oud. Er was en is altijd wat te doen in De Glind. Een van de oudste feesten die door de jaren heen ongelooflijk veel aandacht heeft gekregen is het sinterklaasfeest, zowel in als buiten De Glind.
De speelgoedacties van de Nederlandse Spoorwegen, het Dagblad Trouw en vele andere goede gevers zullen vast nog in het geheugen van bewoners en oud-bewoners gegrift zijn. Talloze foto’s zijn van dit feest gemaakt en diverse krantenartikelen zijn eraan gewijd. Het veroorzaakte ook weleens de nodige stress, vooral in de pleeggezinnen. We kunnen ons nog herinneren uit onze eigen tijd dat de verdeling van de cadeaus vaak in het voordeel uitviel van de uithuisgeplaatste kinderen. Begrijpelijk, maar soms moeilijk te verteren voor de kleine kinderen van de pleegouders. Pedagogisch werd dat soms opgelost met de woorden: “Je zou toch niet willen ruilen met… ?” Tja! Toch was het een plezier voor jong en oud, waar een ieder van genoot.
Nu is dit feest de laatste tijd in een iets ander daglicht komen te staan. Hoe gingen wij ermee om in De Glind? Alleen maar Zwarte Piet en Sinterklaas en cadeaus krijgen? Welnee! Surprises, spotcadeaus, spotgedichten, witte pieten, zwarte sinterklazen, noem maar op. Je kunt het zo gek niet bedenken. We overdrijven niet, vandaar dat we aandacht schenken aan het volgende sinterklaasgedicht van het einde van de jaren 1980/begin 1990 en de bijbehorende foto.
Humor, milde spot en aandacht schenken aan een ander. Dit noemen wij veerkrachtig opgroeien. Dank je wel voor dit mooie cadeau Sinterklaas en Pieterbazen (naam bij de redactie bekend.)
Jaap Krediet en Rieke Visser, 20 oktober 2018
-
- Gedicht
-
- Wittepiet en zwarteklaas
Geef een antwoord