Ik heb het anders ervaren

“Laat ik beginnen met te zeggen dat ik contact heb opgenomen met De Glind naar aanleiding van het programma ‘Andere Tijden’ met als titel ‘Opvoeders tegen wil en dank’ van 6 maart 2014. Toen ik het programma zag, raakte ik geëmotioneerd. Ik was verbaasd en boos. Het beeld wat in die uitzending werd geschetst, was niet het beeld zoals ik het kende. Ik vond dat het programma geen recht deed aan het werk van mijn vader, mijn moeder, de pachters en de bedrijfsleiders die ik kende. Ik laat me dan ook graag interviewen om zo mijn verhaal te kunnen vertellen,” vertelt de heer Geleijnse.

Mijn vader, Bartel Geleijnse, werd in juli 1924 aangesteld als directeur van De Glindhorst. Zowel moreel als financieel was het een bende toen mijn vader het overnam. Voordat mijn vader besloot om zijn benoeming te aanvaarden is hij ter orientatie op zijn verzoek door de toenmalige minister van justitie ontvangen; de minister gebruikte ter kenschetsing van wat mijn vader te wachten stond de woorden “ reiniging van de Augiasstal”. Uiteraard is deze herinnering niet van mijzelf. Maar de geschiedenis van de familie is goed gedocumenteerd en ook mijn geheugen laat nog niets te wensen over. Ik ben in 1922 geboren en was twee jaar toen ik als ‘eigen kind’ op De Glindhorst kwam wonen. Overigens, het verschil tussen eigen kinderen, paviljoens- en pleegkinderen zegt mij niet zoveel. In mijn beleving was er in de praktijk van alledag geen wezenlijk onderscheid. Zo betond er in die tijd maar één school en daar gingen alle kinderen, eigen en pleegkinderen, van De Glindhorst heen. Mijn medeleerlingen waren mijn speelkameraden. Er waren drie leerkrachten waaronder meneer Krepel. Hij was het hoofd van de school. Hij werd later opgevolgd door meneer Hogeweg.

De herinnering uit de eerste jaren die op mij de meeste indruk heeft gemaakt, is het moment dat mijn vader naar de veiling van de failliete boedel van De Glindhorst in Achterveld ging. Dat was een spannende dag omdat op die dag beslist werd over het voortbestaan van het jeugddorp. Ook als kind voelde je die spanning aan. We stonden met een groep mensen te wachten op de uitslag toen mijn vader aan kwam fietsen en al van verre schreeuwde: “Het is gelukt, Besselaar heeft het gekocht”.

De heer Geleijnse heeft nog veel meer verhalen uit de tijd 1924- 1944. Je kunt ze hier lezen N_Geleijnse