Een voetbalclub als S.V. De Glind heeft vele roemrijke spelers in haar midden gehad. Geen van die spelers is ooit voor het Nederlands elftal geselecteerd, maar dat niet neemt weg dat de wijze waarop deze spelers het spel beoefenden, de kenners in verrukking heeft gebracht. Zowel in het veld als buiten het veld. Degene die daar een prachtig verhaal over heeft geschreven is Gerard Besten. Ik kwam hem tijdens de kerstlunch tegen en ik vroeg hem of hij het verhaal nog kende dat hij had geschreven in de jubileumuitgave voor S.V. De Glind. Dat kende hij wel. Of hij alles nog weet, dat weet ik niet. Het is in ieder geval een terugblik waard.
De kennismaking met de omgeving
Mijn kennismaking met S.V. De Glind dateert van 1977. Ik was als groepsleider aangesteld in een van de groepshuizen van het jeugddorp en ging op kamers wonen bij een boer in Lunteren. Komende uit het roomse oosten van het land, was de overgang naar de meer gereformeerde dreven nogal groot. Op de zondagochtend verbaasde ik me ten zeerste over de kleurrijke vertoning op het Lunterse platteland, wanneer men ter kerke toog…
De eerste indrukken
Het groepswerk in De Glind boeide mij ten zeerste. De jongeren van het jeugddorp spraken me zeer aan. In het groepshuis waar ik werkte woonden ook een paar jongens die veel om voetbal gaven. Wanneer er dan weer eens de nodige drukte of ruzie plaats had, loste een ‘verplicht’ potje voetbal vaak het nodige op. In die groep woonden onder andere Glenn Dap, Ronald Schol en Johnny den Broeder. Gezamenlijke potjes voetbal betekenden dan ook vaak schaven en bikkelen, technische hoogstandjes afwisselen met verbale. Maar goed, zo leerde ik S.V. De Glind kennen. Op de zaterdag was ik dan vaak in de gelegenheid om een poos te komen kijken aan de lijn. Wat mij van die beginperiode echt bij is gebleven, zijn de mooie shirtjes. Dat oranje blauw vond ik uitgesproken mooi; warm en koningsgezind. Wat me verder bij is gebleven was een supporter die, enigszins laag vanuit de heupen, met grote snelheid langs de lijn op en neer liep. Daarbij was het duidelijk dat zijn gedrevenheid slechts in beperkte mate zijn invloed had op de acteurs binnen de lijnen. De verbale hoogstandjes waren talrijker en kwalitatief van beter gehalte dan de technische. Bij de jeugd waren de gebroeders Schol absolute meesters op dat gebied.
Verknocht aan de club
Al vrij snel kreeg ik zo’n gevoel van ‘ja’, met zo’n club wil ik me wel verbinden. Daar begon mijn betrokkenheid bij de S.V. waar ik nooit spijt van heb gehad. Het voert in dit bestel te ver om allerlei belevenissen op te voeren. Een aantal echter geven wellicht een goed sfeerbeeld van de S.V.
Myra says
Geweldig beschreven allemaal….je ziet het zo voor je! TJA de vierde aflevering…..het slot is bekend. Maar wel fijn dat men , jongens en meisjes nog steeds met veel plezier voetballen hier in De Glind.
johnny den broeder says
was een mooie tijd weet mij er nog veel van te herinneren .ben ooit nog eens voetballer van het jaar geweest van mijn team weet alleen het jaartal niet meer.heb in mijn tijd op het jeugddorp van 1973 tot 1980 gewoont en was altijd bezig met sporten en andere dingen die er te doen waren op het dorp .wat de gebroeders schol betreft heeft gerard wel gelijk maar glenn en kenneth dap konden er ook wat van .vraag mij af of de shirts van de vereniging eventueel te koop zijn nu de club niet meer bestaat helaas .
Carla says
Hallo, ik lees hier iets over Glenn Dap. Heeft iemand enig idee waar ik die tegen kan komen op internet? Facebook ofzo?