“Kort na de oorlog, in december 1945, ben ik samen met mijn oudste zus en mijn twee jongere zusjes uit huis geplaatst door de kinderbescherming. Toen we uit huis werden weggehaald was ik 9 jaar oud.
We werden uiteindelijk gedumpt in een pleeggezin, bij een boerenfamilie, wonende aan de Ringlaan. Ik was toen 13 jaar oud. Mijn oudste zus kwam op het meisjespaviljoen terecht en mijn twee jongere zusjes werden bij dezelfde boerenfamilie geplaatst als ik. We waren niet de enige pleegkinderen. Er waren er meer. Ik kan mij nog wel een aantal namen uit die tijd herinneren en verder waren er nog een stuk of zes eigen kinderen. Het werd al gauw duidelijk dat wij, de pleegkinderen, als tweederangsburgers werden beschouwd.”
Bovenstaand is een onderdeel uit een langer interview met Albertus Plant. Het complete interview leest u hier: ’40_APlant.
Geef een antwoord