‘Het was een boze dag’, zo begint Vrouwkje van der Werff haar verhaal. Niet omdat het koud was en vroor dat het kraakte. Nee, het was een ‘boze’ dag. In dat woord ligt een lading aan emoties verborgen. De emoties van een kind van vijf jaar. Een dag die bepalend is geweest voor haarzelf en haar broers Bob en Gideon. Een dag die nog in haar geheugen staat gegrift als ze deze aantekeningen schrijft.
Geef een antwoord