Ik was 2 jaar toen ik op De Glind kwam wonen in 1972. Mijn vader pachtte een boerderij en mijn ouders zijn 25 jaar pleeggezin geweest. Zij waren de laatste die nog een boerderij hadden en een pleeggezin erbij. We hadden toen kinderen in huis tot 21 jaar. We hadden veel ruimte om het huis en pleegkinderen waar het de ene keer beter mee klikte dan de andere keer.
De Glind is heel klein omdat je alles met elkaar doet. Ook in je vrije tijd en op school kom je elkaar tegen. Vroeger was alles op de Glind. Alle kinderen zaten bij juffrouw Tineke op de kleuterschool. Daarna kwam je op gescheiden scholen en dat was strak geregeld. Er kon niet van school gewisseld worden.
Altijd mensen over de vloer
Het mooie was dat je met een hoop was, dat was gezellig, altijd mensen over de vloer. Mijn ouders hadden het zo geregeld dat mijn vader meestal de gesprekken in de boerderij deed en mijn moeder deed het werk en de kinderen in huis . Wij hadden ook veel plezier in meewerken op de boerderij, dat deden we vrijwillig en sommige opgenomen kinderen vonden dat ook mooi . Anderen kenden het hele werk niet. In de begintijd kwamen veel kinderen uit Rotterdam en Amsterdam. Dan had je kinderen die veel achter computerspelletjes zaten en helemaal niet bekend waren met de boerderij.
Aandacht delen
Wij gingen weinig op vakantie de eerste jaren. Later wel, toen kregen we een keer per maand een vrij weekend. Dan waren de opgenomen kinderen naar een logeerhuis of naar hun eigen huis en dat vond ik ook fijn. Want het was wel steeds aandacht verdelen. Op de lagere school kwam ik er achter dat er aparte scholen waren en dat er kinderen waren die aparte ouders hadden. Iedereen had twee moeders en ik maar één, dus bedacht ik ook een tweede moeder. Die woonde in Duitsland.
Ik ging mijn eigen gang
Ik ging in het gezin en op de boerderij wel mijn eigen gang. Daar kreeg ik ook de ruimte voor. Toen ik een jaar of 11 was deed ik vaak klusjes. Bij een autosloop kochten we toen een auto en daar gingen we mee crossen op een maïsveld. Daar reden we net zo lang mee tot de benzine op was. De activiteiten waren toen nog van de kerk. We hadden een vogelclub en voetbal. We voetbalden in de zomer buiten en in de winter in de zaal, maar dan had je weer een mooi voetbalteam en dan gingen er weer kinderen weg. Dat vormt je wel. Zo eens in de vijf jaar had je zo’n golfbeweging van gezinnen die dan kozen om er mee door te gaan of te stoppen. Ik maakte dus vriendjes tot een bepaalde hoogte en dan verloor ik ze weer en begon weer opnieuw. Van de sociale controle heb ik niet veel last gehad. Ik ging nogal mijn eigen gang. Tot een jaar of 24 heb ik op De Glind gewoond en daarna ben ik gaan reizen. In 2003 was er een vacature logeerhuisouder in De Glind. Daar heb ik op gesolliciteerd en toen zijn Patricia en ik zeven jaar logeerhuisouder geweest. Een prachtige tijd.
René Tel, juli 2014
Geef een antwoord